cf. Լիրբ;
— երեսք, brazen-face, bare-face;
— սէր, illicit love.

adj.

ἁναιδής impudens. Լիրբ, եւ լրբական. Ժպիրհ. անամօթ. անպատկառ. աներես.

Լրբենի երեսօք. (Առակ. ՟Է. 13։ Պետ.։ Յհ. կթ.։)

Լրբենի դիմօք։ Ի վերայլրբենի դիմաց. (Եղիշ. չրչր. եւ Եղիշ. խաչել.։)

Անձին լրբենոյ մի՛ մատներ զիս։ Զկնի լրբենի աչաց զգուշութիւն արա՛. (Սիր. ՟Ի՟Գ. 6։ ՟Ի՟Զ. 14։)

Հայհոյիչ կոչէին լրբենիքն. (Եփր. ի ստեփ.։)

Լկտի լրբենւոյն այնորիկ. (Վրք. հց. ՟Ե։)

Լռեա՛ ի յանդգնութեանդ, եւ ի լրբենի անամօթութենէդ. (Վրք. սեղբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif լրբենի լրբենիք
accusatif լրբենի լրբենիս
génitif լրբենի լրբենեաց
locatif լրբենւոյ լրբենիս
datif լրբենւոյ լրբենեաց
ablatif լրբենւոյ լրբենեաց
instrumental լրբենեաւ լրբենեաւք