his, his own;
—քն;
his parents, servants;
his works, deeds, property, wealth, goods.
ἵδιος proprius. Իւրական. իւր, իւրոյ.
ինքնաբուն իւրայնոյփառացն զօրութեամբ վերացեալ. (Ագաթ.։)
Խաչեալ կենդանին՝ մարմնովն իւային. (Գանձ.։)
յիւրայնոցն հոմացեղից. (Պիտ.։)
Իւրայովքն (կամ իւայօք, կամ իւայիւք) զօրօք, կամ վառելովք, կամ համազգօք. (Յհ. կթ.։)
ԻՒՐԱՅԻՆՔՆ գ. ἵδιοι proprii, sui. Իւրքն. որպէս մերձաւորք՝ ազգականք ընտանիք իւր.
Ամենայն իւրայովքն (կամ իւրայիւքն) ճանապարհորդ լինէր, կամ ելանէին ի դեսպակս. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)
Բանագնաց ի թշնամիսն ելով առ ի յիւրայոցն. (Պիտ.։)
Սեպհականէ անձինն եւ իւրայոցն. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Աքար իւրայօքն կըրեաց զսատակումն. (Բրս. հց.։)
Եզրի եւ իւրայոցն։ Յանդիմանեալ յիւրայնոցն. (Յհ. կթ.։)
Տաղաւար յիւրայնոցն եդեալ. (Նար. ՟Ծ՟Ա։)
Եւ ἱδίᾳ propria. որպէս Իրք իւր, գործք, ինչք, եւ այլն.
Եւ նա հանգեաւ յիւրոց գործոց անտի, որպէս եւ ատուած յիւայոցն. (Եբր. ՟Դ. 10։)
որպէս զյոլովն՝ ոչ գանձապահ էր իւրայոցն, եւ ոչ իբրեւ իւրոյ հայէր՝ մեծութեանն, այլ տնտեսէր մանաւանդ ըստ կամացն աստուծոյ. (Բրս. հց.։)
Հաւասարեաց ըզմերս իւրայոցն։ Աշխարհ ամենեւին յիւրայնոցն ինչ ի նոսա ոչ տեսանէ. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Ա։ եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)