χρονογράφος chronographus, temporum seu annalium scriptor Մատենագիր ժամանակաց կամ քրոնիկոնի. գրիչ պատմութեանց ըստ համեմատութեան ժամանակաց դարուց ի դարս.
Որպէս եւ պատմէ եւսեբի ժամանակագիր. (Շ. թղթ.։)
Զոր եւսեբի ժամանակագրի հաստատեալ է յեօթներորդ դպրութեանն. (Վրթ. քերթ.։)
հաւանեա՛ց եւսեբի ժամանակագրի. (Նախ. թղթ. պաւղ.։)
Զկայնան չորրորդ ի նոյէ ամենայնք ի ժամանակագրաց գրեն։ Ի հինգերորդ գրոցն ափրիկանոսի ժամանակագրի. (Խոր. ՟Ա. 4. ՟Բ. 9։)
Կամ ա. որպէս Ժամանակագրական. χρονογραφικός
Երրորդ պատմութեանցս ժամանակագիր կանոնք մատենից։ կանոնք ժամանակագիր մատենից. (Բուզ. ՟Գ. 1։)
Եւ գ. որպէս Ժամանակագրութիւն. եւ Մատեան պատմութեան ժամանակաց. χρονογραφία
Ժամանակագիր արարեալ ի թագաւորութենէն խոսրովու որդւոյ տրդատայ. (Բուզ. ՟Գ. 1։)
Զժամանակագիրս կտրեաց, եւ այլուստ մատենագրեալ յօրինէր. (Զքր. կթ.։)
Իսկ ասելն (Միխ. ասոր.)
Ասացեալ ժամանակագիրք փարթամագոյնս գրեցին անխտիր հայի ի մատենագիրս եւ ի մատեանս գլխովին։
ԺԱՄԱՆԱԿԱԳԻՐ. որպէս Ժամանակագրութիւն.
Վերածնեա՛ ապա ժամանակագիրն, եւ գտցես, եթէ ի գարեհէ որդւոյ արշաւրի մինչեւ ցքրիստոս են ամք չորեքարիւր ութսուն եւ երեք. (Աթ. ՟Թ։)