to bud, to shoot, to put forth, to sprout, to germinate, to blossom.
ԸՆՁԻՒՂԵՄ կամ ԸՆԾԻՒՂԵՄ ԸՆԾԻՂԵՄ ԸՆՁԵՂԵՄ. ἑξάγω , ἑξανατέλλω produco, pullulo եւ այլն. Արձակել ծիղս, ճիւղս, ոստս, շառաւիղս, բողբոջս. բուսուցանել. կր. բուսանիլ, բողբոջիլ. բուսցընել. կր. ծլիլ, բուսնիլ.
Թզենի ընծիղեաց (կամ արձակեաց) զբողբոջ իւր. (Երգ. ՟Բ. 13։)
Եւ ընձիւղեաց Տէր Աստուած յերկրէ զամենայն փայտ ազնիւ. (Փիլ. այլաբ.։)
Ընձիւղեաց յերկրէ զամենազան տունկս ծառոց. (Պիտ.։)
Զբոյս ընձեղէ եւ աճեցուցանէ. (Նանայ.։)
Մի՛ ընծիւղեր զծաղիկ մեղացս։ Ի յարմատոյն Դաւթի ընծիւղեալ մարմնով։ Ի տնկոյն կենաց ընծիւղեալք. (Նար.։)
Ի բարի արմատոյ չար շառաւիղ ընծիւղեցայք. (Շ. մտթ.։)
Ի չարաչար արմատոց անտի չարագոյն ընծիւղեալ շառաւիղ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Արմատ անիծից կրկին ընձիւղեալ (կամ ընձիղեալ). (Շար.։)
Զի փորձեսցէ զազատականութիւն կամաց միայնակեցին, եթէ յո՛ր կողմ ընձիւղի. (Վրք. հց. ՟Բ։)