cf. Ընձիւղեմ.
ԾԼԵԼ ԾԼԵՑՈՒՑԱՆԵԼ ԾԼԻԼ. cf. ԸՆՁԻՒՂԵԼ. (Վստկ.։)
Զքահանային քո ահարոնի զգաւազանն չորացեալ՝ ծըլել եւ ծաղկիլ եւ պտղաբերել արարեր. (Մաշտ. ջահկ.։)
Իսկ (Ոսկ. մ. ՟Բ. 8.)
Տալ համարձակ պատասխանի, եւ մի՛ ինչ ծլիլ. իմա՛, զանգիտել, կամ հարթնուլ. Ռմկ. քաշուիլ, կամ վեր վեր ցաթկել. յն. καταπλαγῆναι.