adv.

Արիաբար. քաջապէս. ուժգին.

Սրբոցն զօրութեանց առ նա որպէս սկզբնազօր զօրաւորաբար դարձեալ. (Դիոն. երկն.։)

Զօրաւորք զօրաւորաբար խուզեսցին. (Բրս. արբեց.։)

Ի կռուարանի այսր յաւիտենիս զօրաւորաբար եւ արիապէս, կամ թէ հոգեպէս՝ պարտեաց. (Նար. մծբ.։)