adj.

celestial, divine;
հայրն մեր —, our heavenly father.

adj.

οὑράνιος, ἑπουράνιος caelestis Երկնային. որ, կամ որ ինչ յերկինս է. եւ Սեպհական երկնից. աստուածային. հոգեւոր. իմանալի, անապական, գերահրաշ.

Հայրն ձեր երկնաւոր։ Բազմութիւն զօրաց երկնաւորաց։ Որպէս երկնաւորն, նոյնպէս եւ երկնաւորք։ Երկնաւոր տեսիլ, կոչումն, պարգեւ, եւ այլն։ Վկայեն մեզ երկինք երկնաւորօքն. (Եղիշ. ՟Գ։)

Երկնաւոր յուսոյն, կամ վայելից, խորհրդոյն, փրկութեան. (եւ այլն. Փարպ.։)

Գրեցի ձեզ բանս աստուածային լի իմաստութեամբ երկնաւորաւ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Թ։)

Թէպէտեւ յերկրէ էր մարմինն, այլ ընդ երկնաւորին միաւորեալ՝ կոչեցաւ երկնաւոր. (Աթան. ի Ճ. ՟Գ.։ եւ Սեբեր. ՟Գ. յորմէ եւ Շար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif երկնաւոր երկնաւորք
accusatif երկնաւոր երկնաւորս
génitif երկնաւորի երկնաւորաց
locatif երկնաւորի երկնաւորս
datif երկնաւորի երկնաւորաց
ablatif երկնաւորէ երկնաւորաց
instrumental երկնաւորաւ երկնաւորաւք