to run, to fall upon one, to run to, to rush, to dart;
to have recourse, to apply.
ὀρμάω, ἁναπηδάω եւ այլն. peto, proficiscor, irruo, impetum facuio Դէմ եդեալ գնալ. յառաջ խաղալ. ընթանալ. յարձակիլ.
Անց ընդ գետն, եւ դիմեաց ի լեառն։ Դիմեաց ջուրն ի տեղի իւր։ Դիմեսցեն ի հեռաստանէ։ Դիմեցին ի վերայ գորգեայ։ Դիմեցին առ հասարակ ի վերայ նոցա։ Իբրեւ զարծուի դիմեսցէ։ Դիմեաց ջորեակ։ Դիմեաց ամենայն երամակն ի դարէ անտի ի ծով.եւ այլն։
Դիմեաց յօգնականութիւն արտաւանայ։ Անցեալ ընդ փիւնիկէ՝ ի սամոս դիմէ. (Խոր. ՟Բ. 68։ ՟Գ. 53։)
Ի կարգն երկրորդ դիմեցից։ Դիմելով ի յաղն բուժիչ։ Ի խնդիր իմաստից դիմեալ. (Նար.։)
Զբազմականօքն դիմելով. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
ԴԻՄԵՄ կամ ԴԻՄԻՄ. Ապաւինիլ. ապաստան լինել. անկանել առ.
Առ քեզ դիմեցից, կամ դիմելոյս առ քեզ։ Յոտս քո դիմեցեալ։ Ի տէրունի ոտսն դիմելոց։ Առ մարգարէիցն գունդ ոչ էր դիմել. (Նար.։)
Առ քեզ դիմեն յուսով։ Դիմեալ առ զօրութիւն քո։ Հաւատով դիմեցելոցն. (Շ. բարձր.։)
Թէ իրաւամբք չկարեմք ապրիլ, յողորմութիւն դիմեմք. (Վրդն. սղ.։)
Բա՛ց է դուռն արքայութեան նորա. եթէ ոք կամի դիմել, դիմեսցի՛. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ոմանք առ այդոսիկ դիմեցան ոչ հեռագոյն յեկեղեցական աւանդէ. (Բրս. թղթ.։)