hy    |   fr

Գուժարկ, Ի, Աց

adj.

ԳՈՒԺԱՐԿ ԳՈՒԺԱՐԿՈՒ. Որ գոյժ արկանէ. գուժկան, եւ Բողոքարկու.

ԵԿն առ նա գուժարկն, եւ ասէ. (Վանակ. յոբ.։)

Հեմինացի երիտասարդին նման գոլով իմ՝ գուժարկու եղէ. (Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)

Արիւն հզօրին աստուծոյ ... յաւէտ քան զհաբելին մահու՝ գուժարկու. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Գուժարկեմ, եցի

Գուժարկու

Voir tout