praise, eulogy.
ἕπαινος, ἑγκώμιον, κλέος laus, encomium, honor որ եւ ԳՈՎԵՍՏ. Ներբող. դրուատ. բարեբանութիւն արժանաւոր ըստ լաւութեան. բարեհռչակութիւն անուան, եւ փառօք. պարծանք. գովութիւն, գովեստ. (լծ. եւ լավ, այսինքն հռչակ).
Մեծ գով արդարոյն։ Առն բարւոյ՝ հայհոյութիւն օտար է, իսկ գովն ընտանեգոյն. (Փիլ.։)
Մինոս վասն իրաւապէս բաշխելոյն զդատաստան՝ գով մեծ ընկալեալ։ Իցէ գով, եւ բան պատուական ասելով. (Պղատ. օրին. ՟Ա. եւ ՟Թ։)
Գործոյն կա՛մ գով, կա՛մ պարսաւ հետեւի։ Պարսաւք եւ գովք։ Ի վերայ պարսաւիցն եւ գովիցն. (Նիւս. բն.։)
Ո՛չ պերճութիւն՝ որ ի նոսին, գով նոցա, կամ նուազութիւնն պարսաւ. (Լմբ. էր ընդ եղբ.։)
Ամենայն գովք առաքինութեան յոյժ արհամարհեալ էին ի նմանէ. (Ճ. ՟Ա.։)
Յայտնէ զգովս բարուց իւրոց. (Վանակ. յոբ.։)
Մի՛ առ ի ցոյցս առնես զբարին վասն գովից. քանզի գով բազմացն յորդորէ զյօժարութիւն յերեւել. (Վրք. հց. ՟Թ. ըստ հին ձ։)