pride, haughtiness;
insolence, arrogance, presumption;
lordliness, tyranny.
τυραννίς tyrannia, tyrannicus dominatus Բռնաւորութիւն. բռնակալութիւն. բուռն եւ խրոխտ իշխանութիւն.
Գոռոզութեանց եւ բռնաւորութենաց ցանկան։ Ի վերայ կռուել ի գոռոզութեան։ Մի՛ կարծեր անօգուտ ի ժամանակս ժամանակս գոլ գոռոզութիւն. քանզի որպէս ի ժողովրդեանն գոռոզ, այսպէս յօրէնս պատուհասք. (Փիլ.։)
Ողջութիւն ստանալով, եւ ճոխութիւն, եւ գոռոզութիւն. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)
Արժանի գոռոզութեան. (Պորփ.։)
Արքայից գոռոզութեանց։ Ի ստամբակ գոռոզութենէ դիւցապաշտ ինքնակալութենա. (Նար. ՟Գ. եւ Նար. խչ.։)
ԳՈՌՈԶՈՒԹԻՒՆ. գ. κύδος, τύφος, ὐπεροχή, περπερεία fastus, elatio, tumor, temeritas Ամբարտաւանութիւն. փքացումն.
Գոռոզութիւն նոցա ի պարանոցէ ձերմէ վերասցի. (Ես ՟Ժ՟Դ. 25։)
Զփարթամաց գոռոզութիւնս, զկարօտելոց տառապանս. (Վրք. ածաբ.։)
Ամբարտաւանն ճանաչի ի գոռոզութիւն խնդրելոյ։ Զի զյանդգնութիւն ոմանց ամբարհաւաճութեան եւ զգոռոզութիւն կործանեսցէ։ Ախտ գոռոզութեան, եւ այլն. (Բրս. հց.։)
Զամենայն ցոփութիւնս եւ զգոռոզութիւնս յանձանց թօթափել. (Յճխ. ՟Ժ՟Զ։)
Ոչ ունիս նենգութիւն եւ ոչ գոռոզութիւն, այլ ամենեւին հեզութիւն, հանդարտութիւն եւ ողորմութիւն. (Նար. ՟Կ՟Դ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | գոռոզութիւն | գոռոզութիւնք |
accusatif | գոռոզութիւն | գոռոզութիւնս |
génitif | գոռոզութեան | գոռոզութեանց |
locatif | գոռոզութեան | գոռոզութիւնս |
datif | գոռոզութեան | գոռոզութեանց |
ablatif | գոռոզութենէ | գոռոզութեանց |
instrumental | գոռոզութեամբ | գոռոզութեամբք |