adj.

supernatural;
sublime, excellent, divine.

adj.

ὐπερούσιος supernaturalis, naturae modum excedens եւ այլն. Գերագոյն քան զբնութիւն հասարակաց. գեր ի վերոյ բնութեամբ կամ ի բնէ. չնաշխարհիկ. գերահրաշ. գերբնական իրք, կամ գերաստիճան ոք.

Ընդ գերաբունն լուսոյ անեղի. (Շ. հրեշտ.։)

Ամենայն մեծամեծք են եւ գերաբունք որ ի հայր. (Կիւրղ. գանձ.։)

Հաւատալ զաստուած հայր՝ էութիւն ճշմարիտ, գերաբուն. (Գր. հր.։)

Որպէս զմիութիւն եւ միակ վասն պարզութեան եւ միութեան գերաբուն անբաժանութեան։ Գերաբնից պարգեւաց։ Գերաբնիցն տեսութիւն։ Գերաբնիւ զօրութեամբն. (Դիոն.։)

Զգերաբունսն աստուածային նշանս. (Գերմ.։)

Յերեւելեացս գերաբուն զարդուց։ Գերաբուն եւ ինքնակալ կայսր հռոմայեցւոց. (Յհ. կթ.։)

Ելցես յիմաստըս գերաբունս. (Շ. այբուբ. ՟Գ։)

Այսօր ծնաւ յայսպիսի գերաբուն շքեղութիւնս. (Լմբ. սղ.։)

Ընդ աջմէ գերաբունն փառանց նովին մարմնով. (Ճ. ՟Գ.։)

Յերեսաց գերաբուն ճշմարտութեանն. (Համամ առակ.։)