adj.

celestial, divine, superhuman, supernatural;
excellent, extraordinary, matchless, rare, singular;

s.

phoenix.

adj.

παράδοξος, παρηλλαγμένος, ὐπερήφανος , καινός, ξένος praeter opinionem, inexpectatus, praecellens, eximius, novus, et alienus φριώδης horrendus. Որ չէ նա յաշխարհէ աստի, զոր չունի աշխարհ, անգիւտ յաշխարհի. գերաշխարհիկ. նորահրաշ, գերապանծ. ահաւոր, հրաշափառ. խելքէ վեր, չի գտնուելիք, չտեսնուած, չլսուած.

Քարոզութեանն օրինակ՝ նոր եւ չնաշխարհիկ։ Չնաշխարհիկ օրէնս դնէ։ Հրեղէն ծով, հրեղէն ալիք, նոր իմն եւ չնաշխարհիկ։ Զի՞նչ իցէ նորն. նորն չնաշխարհիկն է։ Ամենեցունց իրք նոր եւ չնաշխարհիկ թուէր. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. յհ. յորմէ եւ Շ։)

Կարի նորակերտ նորանշան՝ մեծապայծառ եւ չնաշխարհիկ գործ էր. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Յորմէ բղխեալ հոսէ կենսակայլակ վտակն ... նոր եւ չնաշխարհիկ՝ նորոգչին տիեզերաց. (Անան. եկեղ։)

Զայսպիսի զղձակերտ գաւառ՝ զչնաշխարհիկ. (Փարպ.։)

Ի վերուստ ասելն (զխաղաղութիւն՝) զչնաշխարհիկն յայտ առնէ. (Խոսր.։)

Չնաշխարհիկն ծնունդ աշխարհի (սուրբ կոյս). (Վրդն. յանթառամն.։)

Չնաշխարհիկ՝ մարդկան ցուցար (սուրբ յհ. մկ) կոչմամբ հոգւոյն երեւեցար. (Շ. տաղ.։)

Հիացան ընդ չնաշխարհիկ տեսիլն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ը։)

Չնաշխարհիկ պարծանք հողեղէն բնութեանս. (Շար.։)

Չնաշխարհիկ մատռուակ բարի՝ մշտահոսան հոգւոյն պարգեւի. (Գանձ.։)

Չնաշխարհիկ գոլով աճմամբ մարդկութեան. (Շ. տաղ.։)

Որ պահեցին զբանս խրատուն քրիստոսի, ստացան զչնաշխարհիկ զօրութիւն, եւ զխոր զիմաստութիւնն քրիստոսի ի միտ առին. (Համամ առակ.։)