va.

to precipitate.

ԳԱՀԱՎԻԺԵՄ ԳԱՀԱՎԻԺԻՄ. κατακρημνίζω praecipito Հոսել, հոսիլ ի բարձանց կամ ի դարէ ի վայր. ուչուրումտան աշաղը պրագմագ՝ տիւշմէք.

Գահավէժ առնէին զնոսա ի ծայրից բարձրավանդակին. (՟Բ. Մնաց. ՟Ի՟Է. 12։)

Ածին զնա մինչեւ յարտեւան լերինն ... գահավէժ առնել զնա. (Ղկ. ՟Դ. 29։)

Գահավէժք եղեալ մեռանին. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Զի մի գահավէժ լիցի. (Փիլ. լին. ՟Դ. 65։)

Զայլս այլուր տարեալ գահավիժեաց. (Վրդն. ծն.։ Տօնակ.։)

Որ գահավիժեալ էր ի դիւաց յարօտս մահաբերս. (ՃՃ.։)