to spring, to grow, to pullutate, to bud, to shoot, to take root, to appear, to vegetate, to sprout out;
to grow again.
(լծ. յն. ֆիօ, վօ՛օ, եւն) φύω, φύομαι , ἁναφύω, ἁναφύομαι, παραφύομαι, βλαστάνω, ἁναβλαστέω, ἁνατέλλω pulluo, germino, nascor, orior եւ այլն. Տալ զբոյս իւր ի դուրս. ընձիւղիլ. բողբոջիլ. բուսնիլ.
Զամենայն խոտ վայրի՝ մինչչեւ բուսեալ էր։ Բուսաւ խոտն։ Սերմանիքն բուսանիցին։ Ընդ բուսանելն չորացաւ. Բուսցի ի նմա փուշ, կամ փայտ փշաբեր։ Մի՛ սերմանեսցի, եւ մի՛ բուսցի։ Թուփ առ թուփ բուսեալ. եւ այլն։
Նմանութեամբ ասի.
Ի պտղոյ արդարութեան բուսանի ծառ կենաց։ Բուսցին իբրեւ զսէզ իրաւունք ի կորդ ագարակի։ Ի բուսանել մեղաւորաց որպէս խոտ։ Ճշմարտութիւն յերկրէ բուսաւ։ Եւ ոչ ի լերանց բուսանիցին ցաւք.եւ այլն։
Մի՛ ոք ի ձենջ արմատ ի վեր բուսեալ դառնութեան։
Սկսաւ մազ գլխոյ նորա բուսանել. եւ այլն։
Բուսանել բուսանին մարմինք նոցա. (Ագաթ.։)
Եւ եւս լայնաբար՝ իբր Յառաջագայիլ. արտադրիլ. ծնանիլ. ծագել. ի վեր երեւիլ. սերիլ. աճել.
Նոյնժամայն բուսաւ ցաւ յորովայնի նորա, եւ սկսաւ տապել. (Եւս. պտմ. ՟Ա. 10։)
Ի դադարել մարմնոյ ի ծփանաց ոգւոցն՝ ազգի ազգի ցնորք առ աչօք բուսանին. (Կիւրղ. թագ.։)
Որ մինչեւ զջրհեղեղն բուսեալք եղեն (ծնունդք Ադամայ)։ Բուսանի յայսմանէ եւ միւս եւս այլ մեծ չար։ Յորմէ եւ ամենեցուն բուսանի դաւող ամպարհաւաճութիւն։ Մինչեւ թողեալ է, զոր առաջի տրկեալ է՝ կռիւ, ա՛յլ բուսանի. (Փիլ.։)
Բիւր չարիք բուսանին ի գրոց տգիտութենէ. (Ոսկ. հռ.։)
Որ բուսանելոցն էր հակառակ ճշմարտութեան. (Վրդն. ծն.։)
Լեառն ուղղորդ ի յերկրէ բուսեալ. (Խոր. ՟Ա. 11։)
Ուր աղբիւրք բուսանին (այսինքն սկսանին բղխել). (Ճ. ՟Թ.։)