ն.

ἁφορίζω separo, segrego Ի բաց որոշել, զատանել, մեկնել, ընտրել.

Մեք զայն միայն յիւրաքանչիւրոցն բացորոշեալ պատուեմք ի նիւթոց, յորոց վերայ զնմանութիւն պատկերին Քրիստոսի եւ խաչին իւրոյ ձեւացուցանիցեմք. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Բացորոշէ զնոսա որպէս հովիւ. (Զքր. կթ.։)

Բացորոշելով ի ձեռն սրբոց հրեշտակաց ի սրբոցն զանսուրբս. (Մաքս. եկեղ.։)

Եւ եւս՝ ἁφορίζω finio, termino, designo Բացայայտ որոշել, սահմանել, որոշակի նշանակել.

Զայս ինչ գիտէ բացորոշեալ. (Արիստ. առինչ.։)

Ըստ բացորոշութեանցն Արիստոտէլի՝ զհոմանունութիւնն բացորոշեսցուք. (Անյաղթ պորփ.։)