cf. Բացակայ.
ἁπέχων quod abest, τὸπάρροθεν longinquum Որ կայ ի բացեայ, հեռի, հեռաւոր, տարակաց, բացակայ.
Վաճառեսցեն զնոսա ի գերութիւն յազգ հեռաւոր բացական. (Յովէլ. ՟Գ. 8։)
Զորս յանդիման պատուել ոչ կարէին մարդիկ վասն հեռի բնակելոյ, զբացական տեսիլն՝ զնոյն օրինակ քանդակեցին. (Իմ. ՟Ժ՟Դ. 17։)
Բացականացն գոս բաղձալի. (Նար. ՟Թ։)
Կամ αἵθριος subdialis, sub dio Բացօթեայ, որ կայ ի բացի, կամ ի պարզի.
Նստիս օթագացեալ բացական. (Յոբ. ՟Բ. 9։)
Եւ իբր Պարզեալ, բացեալ, բա՛ց.
Հովանանային քերովբիմքն բացական թեւոցն տարածմամբ. (Անան. եկեղ։)