adj.

distant, far off;
diluted;
pale;

adv.

—, —ս, far, at a great distance, very far;
— կանաչ, sea-green.

adj. adv. նխ.

Առաւել բացական. ի բացեայ. հեռագոյն. ἁφιστάμενος, διάστημα ἕχων distans, μακρός, μακράν, ἁπο μακρόθεν longinquus, et longe Հեռու, հեռւանց.

Գտեալ յագարակս եւ ի բացագոյն տեղիս. (Լաստ. ՟Ի՟Բ։)

Բացագոյն (կամ բացագոյնս) ի միմեանց տանիցիք հօտս ի հօտից։ Եւ Պետրոս զհետ նորա երթայր բացագոյն. (Ծն. ՟Լ՟Բ. 16։ Մտթ. ՟Ի՟Զ. 58։)

Զատ որոշեաց ի նախարարաց զքահանայսն, եւ հեռացոյց ի նոցանէ բացագոյն. (Եղիշ. ՟Ը։)

Եւ ի սմանէ զհարաւով բացագոյն՝ հովիտ իմն դաշտաձեւ։ Ճամբարն երուանգայ էր բացագյն ի քաղաքէ նորին. (Խոր. ՟Ա. 15։ ՟Բ. 43։)

Զատուցանեն զաղխս բանակին իւրեանց բացագոյն ի նոցանէ բազում վտաւանօք։ Բանակէր բացագոյն ի նոցունց իբրեւ վտաւանօք ինչ սակաւ. (Ղեւոնդ.։)