pious, religious, devout.
εὑσεβής pius, religiosus որ եւ ԲԱՐԵՊԱՇՏՕՆ. Որ բարիոք պաշտօն մատուցանէ, կամ ծառայէ Աստուծոյ. երկիւղած յԱստուծոյ, աստուածապաշտ, պաշտօնասէր. արդար. ուղիղ. բարեկրօն. հակադրեալ ամբարշտի եւ անօրինի, հեթանոսի եւ չարափառի.
Տէր Աստուած Իսրայէլի, յոյս բարեպաշտին։ Ցանկութիւնք ամբարշտաց չար են, արմատք բարեպաշտաց հաստատունք են։ Ճանապարհք բարեպաշտաց ուղիղ են.եւ այլն։
Ի բարեպաշտաց այս ամենայն հեռի եղիցի. (Սիր. ՟Ի՟Գ. 16։)
Ո՛վ անբարիշտդ ի բարեպաշտից. (Նար. ՟Ը։)
Բայց առաւել բարեպաշտիցն. (Պիտ.։)
Նմանութիւն Աստուծոյ է բարեպաշտն եւ արդարն գոլ՝ հանդերձ խոհեմութեամբ. (Սահմ. ՟Զ։)
Եկեղեցիք բարեպաշտաց՝ տաճարք աղօթից։ Զբարեպաշտաց պղտորես զլսելիս. (Յհ. իմ. պաւլ. եւ Յհ. իմ. երեւ.։)
Բարեպաշտ արքային Տրդատայ։ Թէոդոս մեծն՝ բարեպաշտ եւ աստուածասէր։ Վասն բարեպաշտ թագաւորաց, եւ աստուածասէր իշխանաց. (Ագաթ.։ Յհ. կթ.։ Ժմ.։)
Առն բարեպաշտի։ Նախնոյն քո բարեպաշտի։ Բարեպաշտ կաթողիկոսն։ Բարեպաշտ եպիսկոպոսօք. (Փարպ.։)
ԲԱՐԵՊԱՇՏ. իբրու Բարեպաշտական. որ եւ ԲԱՐԵՊԱՐԻՇՏ ասի.
Որ (ինչ) ոչ է ըստ տեառն կամաց, չէ՛ բարեպաշտ, այլ՝ դառնացուցիչ. (Խոսր.։)
Աստուածահաճոյ վարուք, եւ բարեպաշտ հաւատով. (Յհ. կթ.։)
Բարեպաշտ փութով տօնասէր անձանց. (Պիտ.։)
ԲԱրեպաշտ կրօնիւք կերպարանին՝ առ ի զպարզամիտսն խաբելոյ. (Լաստ. ՟Ի՟Բ։)