s.

fortune, happiness, prosperity, chance, destiny.

s.

εὑτυχία, εὑτύχημα, εὑπραγία fortuna secunda, felicitas, prosperitas Ունելն զբարի կամ զյաջող բախտ. երջանկութիւն. յաջողութիւն. բարօրութիւն.

Հանդուրժել բարեբախտութեան եւ վատաբանութեան։ Ոչ բարեբախտութիւն, ոչ անբախտութիւն կարելն բերել. (Արիստ. առաք.։)

Եւ այսպիսի դիպուածս ի բարեբախտութիւն յաւելեալ՝ փառս յաճախէ Տիգրանայ։ Ո՛վ սողոն սողոն, գեղեցիկ բարբառեցար՝ ոչ երանել զբարեբախտութիւն մարդոյ մինչեւ ցվախճան. (Խոր. ՟Ա. 28։ ՟Բ. 12։)

Բարեբախտութիւն ո՛չ է արժանի կարծել զմարդոյ առողջութիւն։ Որ բարեբախտութեամբ են յաջողեալք, եւ որ ի վատաբախտութեան են. (Փիլ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բարեբախտութիւն բարեբախտութիւնք
accusatif բարեբախտութիւն բարեբախտութիւնս
génitif բարեբախտութեան բարեբախտութեանց
locatif բարեբախտութեան բարեբախտութիւնս
datif բարեբախտութեան բարեբախտութեանց
ablatif բարեբախտութենէ բարեբախտութեանց
instrumental բարեբախտութեամբ բարեբախտութեամբք