adj.

σύμφωνος consonans, consentiens Ձայնակից. միաբան. համախոհ.

Բարբառակից եւ կամարար սատանայի ես (յիշոցնատուդ). (Ճ. ՟Դ.։)

Ըստ քերականաց՝ Ձայնորդ, որպէս բաղաձայն տառ.

Բաղկանայ զայ ի սէէ եւ ի գայէ. նոյնպէս եւ այլքն մու մու յերկուց բարբառակցաց շարակացեալ են. (Թր. քեր.։)

Երզն. քեր. առնու եւ իբր լծորդ տառ, որ մերձաւոր է այլում տառի ըստ ձայնին.

Ասելն, թէ բենն իմէջ մենի, պէի, եւ փիւրի, զայս զբարբառակիցսն եւ զքմակիցսն բաղդատէ առ միմեանս։