adj.

that loves slander.

adj.

Սիրօղ զբամբասանս. չարախօս. պարսաւադիր. մեղադրական.

Ոչ բամբասասէր մտօք, այլ ճշմարտութեամբ զելս իրացն ասելով. (Եղիշ. ՟Բ։)

Որ ոչն երկնչէին, եւ բամբասասէրքն էին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)

Խաբեցան բամբասասէրքն՝ ծուխ փոխանակ արեգական ունել. (Կլիմաք.։)

Մեղադիր եւ բամբասասէր բանիւք ի վերայ ձեր ծանրացեալ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 10։)