cf. Արարիչ.
ποιῶν faciens, auctor Որ առնէ. գործօղ. կատարիչ. պատճառ. ասի եւ ԱՌՆԵԼԻ ԱՌՆՕՂ. ընօղ.
Արարող ուղղութեանց, կամ ուղիղ գործոց, բարեաց, չարեաց, բանից, կապարճաց, եւ այլն. (Փարպ.։ Պիտ.։ Նար.։)
Հիւանդութիւն՝ կարճմտութեան եւ տրտմութեան արարող. (Շ. յկ. ՟Կ՟Ե։)
Ահագին երկիւղի արարօղ։ Արարողացն զխաղաղութիւն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։ եւ Սարգ. յկ. ՟Թ։)
Իբր Արարիչ. ποιητής factor, creator
Արարողին երկնի եւ երկրի. (Շար.։)
Ոչ յարարողէն զարհուրեալ դողացաւ. (Պիտ.։)
Կամաց արարողին։ Արարողիդ պահեալ եւ ուխտեալ. (Նար. ՟Հ՟Ե. ՟Ղ՟Գ։)