adj.

who propounds enigmas;
who talks in proverbs.

adj. s.

αἱνιγματιστής, παροιμιοστής. aenigmatum, vel parabolae studiosus. Որ առակս ի մէջ արկանէ, կամ ի կիր արկանէ. առակախօս.

Վասն այնորիկ ասեն ամենայն առակարկուք. (Թուոց. ՟Ի՟Ա. 27։)

Այսոքիկ առակարկուացն. (Առ որս. ՟Գ։)

Խորագէտ, լի երկրաւոր իմաստութեամբ, առասպելախօս, եւ առակարկու. (Ղեւոնդ. ՟Ժ։)

Իբր զվիժած՝ անգրելի կոչման, ըստ առակարկուին (սողոմոնի). (Նար. ՟Ի։)