adj.

ungrateful;
vain;
vile, disagreeable.

adj.

ἁχάριστος, ἅγνωμος, ἁγνώμων. ingratus, immemor gratiarum. Անճանչօղ շնորհաց, անշնորհակալու, ապերախտ. աղէկութիւն չիճանչցօղ.

Քաղցր է ի վերայ չարաց եւ ապաշնորհաց. (Ղկ. ՟Զ. 35. (որ ի թղթ. գր. տղ. գրի, ապաշնորհից։))

Վեհերոտ է դանդաղելով եւ ապաշնորհ, զի առեալ լաւ պատճառս՝ ընդդիմանայ գոյացութեանն. (Փիլ. լին.։)

Թշնամեաց եւ ապաշնորհաց։ Ապաշնորհք էին հրէայք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1. 10։)

Ապաշնորհս առ բազմապարգեւդ. (Նար. ՟Է։)

Ի նորա գիտութենէն ապաշնորհ եղեն. այսինքն անճանաչօղ. (Ոսկ. հռ.։)

Նա՝ որում ոք անշնորհակալ գտանի. արհամարհեալ յապերախտից.

Մեծամեծ ինչ իրս վճարեցի նմա ի պատերազմունս, եւ ապաշնորհ եղէ ի նմանէ. (Պտմ. աղեքս.։)

Մի՛ ապաշնորհ արասցուք զերախտաւորն. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)

Անշնորհ, անշահ, անպիտան, խոտան, յոռի, վատթար.

Մի՛ զպաշտօնն՝ ապաշնորհ գրեսցես. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

Մի՛ ապաշնորհ առներ զիմ մարդասիրութիւնս. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ե։)

Մի՛ զգեստիւք խենեշասցուք, որոց գեղեցկութիւնն է ապաշնորհ. (Ածաբ. ծն.։)

Առասպելս ասէր զապաշնորհ կրօնսն. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ապաշնորհութիւն, ութեան

Voir tout