adj.

not deceitful, sincere;
that cannot be deceived.

adj.

Իբր ἅδολος. doli expers. Ոչ պատիր. անսուտ. ճշմարիտ. ուղիղ. ուր չիք պատրանք կամ ստութիւն. ալտաթմազ, հիլլէսիզ.

Զի նա աննենգ է, եւ անպատիր. (Սարգ. յկ. ՟Զ։)

Անպատիր կոչումն. (Նար. ՟Գ։)

Անխաբ եւ անսուտ է, զորասեմս վասն քո. (Լծ.)

Անպատիր արուեստից. (Նար. ղ։)

Անպատիր կեանք. (Խոսր.։)

ἁνεξαπάτητος. erroris expers, haud obnoxius fraudi. Որ ոչ պատրի. անխաբելի. աննենգելի.

Չտայ խաբիլ, այլ անպատիր մնացեալ լինի. (Խոսր.։)

Անպարտելի քաջութեամբ, եւ անպատիր զգաստութեամբ։ Առ կամսն անպատիր. (Նար. ՟Ձ՟Բ. եւ Նար. մծբ.։)

Անպատիր դատողութեամբ երկայինն եւեթ վարի դատաստան. (Մխ. դտ.։)

Ունէր զմարմին իւր անպատիր յամենայն սահեցմանց կենցաղոյս. (Ճ. ՟Ա.։)