hy    |   fr

Անկաւոր

cf. Յանգաւոր.

adj.

ԱՆԿԱՒՈՐ գրի եւ ԱՆԳԱՒՈՐ. Անկ. յանկաւոր. դիպող. պատշաճեալ. արժանաւոր. տիւշէր, ճայիս, այըգ. միւնասիպ.

Նմա անկաւոր (կամ անգաւոր) է փառաւոր լինել. (Խոսր.։)

Այն կիրք՝ մոր անկաւոր Աստուածութեանն է, հասարակաց է. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ա։)

Զտուն հօր՝ կրսեր որդւոցն սովոր են տալ. բայց տեսցի անկաւորին լինել։ Ամենայն շնորհ իսկ բովանդակ յանկաւորսն երթիցէ։ Զի չվայելէ զսրբոյ եկեղեցւոյ ժառանգութիւնն յանկաւորացն հեռացուցանել, բայց եթէ անկաւորացն կամաւորութեամբ. (Մխ. դտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անկաւոր անկաւորք
accusatif անկաւոր անկաւորս
génitif անկաւորի անկաւորաց
locatif անկաւորի անկաւորս
datif անկաւորի անկաւորաց
ablatif անկաւորէ անկաւորաց
instrumental անկաւորաւ անկաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Մանկաւոր

Մանկաւորեմ

Փոշտանկաւոր

Voir tout