adv.

ἁμιγῶς. sine immixtione, pure. Առանց խառնման, պարզաբար. եւ անշփոթ.

Յամենայն նուաստութենէ անխառնաբար բարձրագոյնք։ Հուր ընդ ամենայն անխառնաբար անցանէ. (Դիոն. երկն. յորմէ եւ Շ. հրեշտ.։)

Յերիս անձինս անորոշաբար բաժանեալ, եւ անխառնաբար միաւորեալ. (Տօնակ.։)