s.

anathema.

s.

ԱՆԱԹԵՄԱՅ կամ ԱՆԱԹԷՄԱ. Բառ յն. ἁνάθεμα, որ է վերադրութիւն, որպէս բանադրանք, նզովք. աֆօռօս, իլէնճ, լանէթ. (Մաշտ.։) (Կանոն.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անաթեմայեմ, եցի

Voir tout