չ.

ՕՁԱՆԱԼ. Օձ կամ նման օձի լինել.

Ունի օրինակ գաւազանն օձացեալ զարդարոց եւ մեղաւորաց. (Լծ. կոչ.։)

Օձացեալ գաւազանն, եւ հաստատեալն յիւրում բնութեանն. (Վրդն. լս.։)