adj.

εὕχαρις, εὑχάριτος, εὑχάριστος gratiosus, jucundus, amabilis. Բարեշնորհ. շնորհալի. առիթ բարեաց.

Զաղքատութիւնն գովեսցուք զքաջաշնորհն եւ զիմաստասէրն, որով ղազարոս ապրէ. (Ածաբ. աղքատ.։)

s.

Յոքն. գ. Բարօրութիւն. յաջողուած. ձիրք բարիք.

Զվտանգումն բարեկամին՝ անձին քում համարեա՛, եւ ի քաջաշնորհս քում հաղո՛րդ լեր նմա. (Ոսկիփոր.։)