adj.

hiding one's talent.

adj.

Որ թաթուցանէ կամ թաքոյց զաստուածապարգեւ զքանքարն՝ ըստ առակի ապաշնորհ ծառային.

Որ զքանքարաթաքոյցն տանջեաց չարաչար։ Զի մի՛ իբր զքաքարաթաքոյց զայծ ծառայն։ Զի ապրեսցիս ի քանքարաթաքոյց ծառային որոգայթից. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. առակ.։)

Որպէս քանքարաթագոյցն սոյնպէս եւ վայրավատնօղն. (Երզն. մտթ.։)