lowness;
modesty, moderation, sobriety, decency;
humiliation;
humility;
vileness, meanness, baseness;
ցածութեամբ, with a lowly air, meekly, modestly;
meanly, basely.
σωφροσύνη moderatio, temperantia, modestia φιλοσοφία sapientia ἠσυχία quies, silentium πραυστής, ἠμερότης mansuetudo ταπεινότης humilitas, demissio. Չափաւորութիւն. պարկեշտութիւն. զգաստութիւն. զգօնութիւն. իմաստութիւն.
Զցածութեան եւ զճշմարտութեան բանս բարբառիմ. (Գծ. ՟Ի՟Զ. 25։)
Զցածութեան ասէ բանս խօսիմ, այսինքն զգաստութեան եւ զխոնարհութեան. (Ոսկ. գծ.։)
Հեզութեամբ եւ ցածութեամբ։ Աղբիւր ամենայն չարութեան՝ հպարտութիւն է, նոյնպէս եւ խոնարհութիւն՝ սկիզբն ամենայն ցածութեան։ Ցածութեամբ հանդերձից։ Հանճարով իմաստութեամբ եւ ցածութեամբ։ Ցածութեամբ զարդարեալ էր գծուծ հանդերձիւ. (Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. մտթ.։ Եւս. պտմ. ՟Թ. 8. եւ 11։ Ճ. ՟Ա.։) ցածութիւն. Հանդարտութիւն, լռութիւն.
Կին մարդ ցածութեամբ ուսցի. (ա. Տիմ. ՟Բ. 11։)
ՑԱԾՈՒԹԻՒՆ. Հեզութիւն.
Անկռիւս լինել, հեղս, զամենայն ցածութիւն առ ամենայն մարդիկ ցուցանել. (Տիտ. ՟Գ. 2։)
ՑԱԾՈՒԹԻՒՆ. Խոնարհութիւն.
Ցածութեամբ վարի աստանօր, թէ ես յոյժ հեռի եմ ի նորա փառացն. (Շ. բարձր.։)
Կամ Անչափ եւ անշուք խոնարհութիւն. ցածութիւն.
Յոյժ ցածութիւն։ Անիրաւ զածութիւն. (Արիստ. աշխ.։)
ՑԱԾՈՒԹԻՒՆ. Ի վայր հայելն պարկեշտութեամբ. եւ Դիրք տեղւոյ ստորին.
Ցածութիւն աչաց. (Մանդ. եւ Սարգ.։)
Բարձրութեան եւ ցածութեան աշխարհաց. (Վրդն. պտմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ցածութիւն | ցածութիւնք |
| accusatif | ցածութիւն | ցածութիւնս |
| génitif | ցածութեան | ցածութեանց |
| locatif | ցածութեան | ցածութիւնս |
| datif | ցածութեան | ցածութեանց |
| ablatif | ցածութենէ | ցածութեանց |
| instrumental | ցածութեամբ | ցածութեամբք |