s.

Son of God;
son of a freeman or noble;
—ք, sons of illustrious families.

s.

Աստուածորդի. որդի տեառն աստուծոյ՝ տէր, եւ տրակից հօր՝ միածին բանն.

Յորում մտանէ եւ բնակեսցէ աստուածն եւ տեառնորդին։ Ծնաւ զանդրանիկն եւ զսիրելին եւ զտեառնորդին։ Վաճառեսցի տեառնորդինլ ի սպանդ. (Սեբեր. ՟Ժ՟Գ։ Ճ. ՟Գ.։)

Ո՛վ ծառայք, որ վաճառէին զտեառնորդին իւրեանց. (Եփր. ծն.։)

Ուր բնակեցաւ իմ տեառնորդին, եւ տշրջեցաւ հետիոտին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)

Եւս եւ՝ Ազատորդի. ազատ յազատէ ծնեալ. որդիք աւագ իշխանաց.

Ո՞ւր են ազատք ի տաճարի, կամ տեառնորդիք ի ծաղկոցի. (Շ. եդես.։)