consecration.
Բառ յն. դէլէդի. τελετή . Կատարումն. եւ Սրբազանութիւն. նուիրագործութիւն. եւ նուիրական ոք.
Տելետի կոչի ըստ յունաց իմաստասիրացն, որ է կատարողութիւն. եւ սովորեցան կոչել այս անուամբ զհաղորդութիւն խորհրդոյն, որպէս կատարելով զխորհրդազդածսն՝ որք ուսանէին զնոցայն. (Մաքս. ի դիլոն։ տե՛ս եւ Մագ. ՟Հ՟Թ=՟Ձ՟Բ։)
Իսկ ի (Հին բռ.) գրի,
Տելետին՝ գլուխ իմաստասիրաց կամ հռետորաց։