Տարժանելի

cf. ՏԱԺԱՆԵԼԻ.

Նա է՝ որ զտարժանելիսն հեշտալիս առնէ. (Խոսր. պտրգ.։)

Տհարժանելի օթեւանք։ Մարմնոյս տարժանելի կիրք։ Կարի ծանր եւ տարժանելի։ Տարժանելի հեշտականք. (Նար. ՟Ը։ Լմբ. սղ. ՟Լ՟Զ։ Մաշկ.։ Զքր. կթ.։)