adj.

upper, superior, higher.

adj.

ἁνώτερος, ἁνώτατω superior, supremus, summus. Առաւել վերին. վերագոյն. վեհագոյն. ծայրագոյն.

Ցանկամ վերնագոյն իմաստասիրութեան։ Վերնագունին հասանել պատուի։ Գիտութիւն երիցագունին եւ վերնագունին ամենեցուն պատճառին. (Առ որս. ՟Բ։ Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. լին. ՟Ա. 6։)