higher, superior, more elevated;
—, ի —, գոյնս, above;
firstly, before, antecedently.
ἁνώτερος, ὐπέρτερος, ὐπερέχων superior. Որ ի վեր է եւ առաւելեալ քան զայլս. վերնագոյն. բարձրագոյն. վեհագոյն. գերագոյն. գերազանց. զօրագոյն. յաղթօղ.
Անսասցէ հրամանի վերագունի առաջնորդին։ Հրեշտակք բնութեամբ վերագոյն էին քան զմեզ։ Արդ գիտացի ո՛րդեակ, զի վերագոյն քան զիս եղեր. (Բրս. ճգն.։ Իսիւք.։ Վրք. հց. ՟Զ։)
Յաշտ արարեալ վերագունին՝ անկասկած լինիցի։ Ուստի որմըզդ վերագոյն է քան զհայրն. (Եզնիկ.։)
Ձայնէին առ վերագոյնսն. (Նար. յովէդ.։)
Վերագոյն քան զբազմութիւն գնդից զանձն իւր ցուցանէր։ Քան զամենայն փորձութիւնս այնպիսիքն վերագոյն են։ պատերազմեալ ընդ թշնամիսդ՝ սատանայի վերագոյն գտցին. (Եղիշ. յես.։ Վրք. հց. է։ Յհ. կթ.։)
Սա շնորհացն շնորհ, եւ սքանչելեացն վերագոյն սքանչելիք. (Ոսկ. զատիկ.։)
Զարդարեալ վերագոյն լուսով ի լոյս աստուածութեան. (Ճ. ՟Բ.։)
Զարհուրեցայ յոյժ. ապա դարձեալ ի վերագոյնսն եղեալ ի տեառնէ զօրացայ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Ա։)
ՎԵՐԱԳՈՅՆ. ա. Նախակարգեալ. ի վեր անդր ասացեալ կամ գրեալ.
Եւ յայտ ի վերագոյն բանիցն է. (Սարգ. յուդ. ՟Բ։)
ՎԵՐԱԳՈՅՆ. մ. Ի ՎԵՐԱԳՈՅՆ. Ի ՎԵՐԱԳՈՅՆՍ. ἁνώτερον, ἁνωτέρω superius, anterius, supra. Ի վեր անդր. ի նախակարգեալ բանս. փոքր մի յառաջ տեղեաւ կամ Ժամանակաւ. կանխաւ. յառաջագոյն.
Վերագոյնն ասէ. (Եբր. ՟Ժ. 8։)
Որպէս վերագոյն, կամ վերագոյնն ասացաք. (Ագաթ.։ Խոր.։ Ասող. եւ այլն։)
Վերագոյն ճառեաց։ Ըստ վերագոյնդ նշանակելոյ. (Զքր. կթ.։ Նար. ՟Ի՟Ա։)
Եղեն բարեկամք միմեանց պիղատոս եւ հերովդէս. քանզի վերագոյն հակառակամարտք էին առ իրեարս. (Զքր. կթ.։)
Ըստ վկայութեան այնոցիկ՝ որ ի վերագոյն են։ Բարւոք ասացաւ ի վերագոյն։ Զայն գործս՝ զոր համարեցաքն ի վերագոյն. (Եփր. հռ. Եփր. եբր. Եփր. տիտ.։)
Այլ մեք ի վերագոյնսն իսկ բազում վկայութեամբ գրոց սրբոց ցուցաք. (Եզնիկ.։)