adj.

cf. Պատշաճ.

cf. ՊԱՏՇԱՃ. ա. προσῆκον conveniens եւ այլն.

Այ պատշաճական կարծիս ունէր զնմանէ ի մտի։ Զրկեալ է ի ճշմարիտ վերարկուէն, եւ յիւրոց պատշաճական փառացն մերկացեալ։ Ամենայն կեանք նոցա պատշաճականք լինիցին, ամենայն ուրեք գտանիցեն կերակուրս։ Զվնասն պահանջիցեն պատշաճական ամբաստանութեամբք. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. ես.։)

Տես՛ցուք եւ վկայութիւն ինչ սմին պատշաճական. (Սեբեր. ՟Գ։)

Յանդիմանութիւնս պատշաճականս, ձաղանս պատեհագոյնս։ Պատշաճական մասունս չափոց ազդողականաց՝ հինգ զգայութեանց։ Պատշաճականաւ թուով պանծանաց պայծառացուցեալ. (Նար. ՟Ի՟Է. ՟Խ՟Զ. եւ Նար. առաք.։)

Զամենայն պատշաճական պարտսն յերկրէ որ ինձ անկ էր՝ լցի կայսեր. (Ճ. ՟Բ.)

Ի կերակրոց ինչ հիւթական, որչափ մարմնոյ պատշաճական. (Շ. խոստ.։)

Բաժանի տնօրինականն ի համեստական, ի պատշաճական, ի տնտեսական. զի համեստականն է արգէլուլ զըստ վեհագունին. եւ պատշաճականն՝ չափաւորել ըստ ճոխութեան, եւ այլն. (Տօնակ.։)

Լուսաւորեա՛ երուսաղէմ. յառաջագոյն խրատէ պատշաճական գտանել առ լոյսն. (Ոսկ. ես.) այսինքն յարմար եւ պատրաստ գտանիլ։