vn.

to be suitable or conformable, to suit, to agree;
to belong, to pertain, to coincide, to match;
to concern, to regard.

ձ. կ.

ἀρμόζομαι, συναρμολογούμαι, συμβιβάζω adaptor, coaptor եւ καθήκει convenit. Յարմարիլ. ի դէպ գալ. կարգիլ. հաստի.

Ի տեառնէ պատշաճի կին առն։ Ամենայն շինուածն յոգեալ եւ պատշաճեալ. (Առակ. ՟Ծ՟Թ. 14։ Եփես. ՟Բ. 21։)

Ես էի առ նմա պատշաճեալ։ Բնութիւնք պատշաճեալք. (Առակ. ՟Ը. 30։ Իմ. ՟Ծ՟Բ. 17։)

Վասն այսորիկ պատշաճեցան բանքս այս ի բանս կարգի առակաց, թէ իբրեւ զսէդն տրդատ. (Ագաթ.։)

Առոյգ ամենայնիւ ըստ իրեարս պատշաճեալ. (Խոր. ՟Ա. 28։)

Բայց ոչ այս պատշաճի ի վերայ յովբայ. (Իսիւք.։)

Շրջելն չպատշաճի հոգւոյն սրբոյ. (Կիւրղ. ծն.։)

Ադամ զպտուղն կամա՞ւ եկեր, եթէ յայ այնպէս պատշաճեցաւ. (Մագ. ՟Է։)

Բու առ արծիւ (ասէ). դու տուընջեան քաջամարտիկ ես, եւ ես գիշերոյ. պատշաճիմք ի խնամութիւն. (Մխ. առակ.։)

Վասն ձեր իսկ եղեւ երկիր, եւ վասն ձերոյ բնակութեան պատշաճեցաւ ի կերակրել եւ ի դարմանել. (Ոսկ. ես.։)

Իւրաքանչիւր ոք յոր ինչ պատշաճեցաւ, այնմ պիտանացու է. (Կիւրղ. ծն.։)