vn.

cf. Պակնում;
to feel giddy, dizzy or stupefied with fear.

ձ.

cf. ՊԱԿՆՈՒՄ, մանաւանդ՝ ըստ որում Ահաբեկ լինել. խռովիլ. ἑλαύνομαι impellor, exagitor πάσχω patior, efficior ἱλιγγιάω vertigine laboro, conturbor.

Նշանօք ցնորիցն պակչէին. (Իմ. ՟Ժ՟Է. 14։)

Ի վեր հանէ, եւ ապա հրամայէ ի վայր հայել. յորժամ պակչի, ի վայր իջուցանէ. (Ոսկ. եբր. ՟Ա։)

Ոչ միայն պակչի ոչ ընդ իրսն, այլ որ բնաւ ի յիշատակս նոցա առանց խռովութեան հաստատեալ կայ. (Եւագր. ՟Ը։)

Տեսանիցէք զարեգակն եւ զլուսին, պակչիցիք, յիմարիցիք. (Եփր. օրին.։)