cf. Ուժգին.
cf. ՈՒԺԳՆԱԲԱՐ, ՈՒԺԳԻՆ. σφόδρα, σφοδρῶς vehementer, nimis, maxime.
Ուժգնապէս զի նմանէ եդեալ որոգայթն խզեաց։ Այն ուժգնապէս գանէր զնոսա։ Զինքեանն իսկ գլուխ ծեծէր ուժգնապէս։ Իբրեւ զկարծր վէմ, որ ուժգնապէս զնորա զատամունսն բեկանէ. (Փիլ. սամփս.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12. եւ Ոսկ. համբ. եւ Ոսկ. ի չրչրնս.։)
Սովն եւս ի վերայ սաստկացեալ զօրանայր ուժգնապէս։ Ուժգնապէս մոլութեամբ պատէր զամրոցն. (Յհ. կթ.։)
Մի՛ ուժգնապէս վարեսցիս առ հողս։ Միապէս մատնէ կորստեան ե՛ւ զղջումնն ուժգնապէս, ե՛ւ մեղանչելն մոլեգնաբար. (Նար. ՟Ժ՟Է. եւ ՟Ժ։)
Ընդ ամենայն ախտս պատերազմիմք ուժգնապէս։ Ուժգնապէս ընդդէմ իւր եւ իւրոցն ախոյեանս յառնեն. (Կլիմաք.։)