adj.

χρυσοειδής, χρυσοειδέστερος specie aurea, magis aureus. որ եւ ՈՍԿԵՏԵՍԻԼ, ՈՍԿԵՏԻՊ. Ունօղ զտեսիլ եւ զնմանութիւն ոսկւոյ. ոսկեգոյն. ոսկեղէն իմն.

Ոսկետեսակ արեգակն, կամ քրքում, կամ քայռամանեակ, կամ տպազիոն, իլիքտռիոն, պղինձ. (Ածաբ. նոր. կիր։ Մագ. ՟Ժ՟Բ։ Յհ. իմ. ատ.։ Արծր. ՟Ե. 12։ Դիոն. երկն.։ Վրդն. աւետար.։)

Ոսկետեսակս ոմանս վարկանին գոլ զերկնայինսն էութիւնս. (Դիոն. երկն.։)

Սուրբ կիրակոս կարմրագունակ, զուտ եւ մաքուր ոսկէտեսակ. (Գանձ.։)