vn.

to whisper, to speak low, to murmur;
to hum, to mutter, to grumble;
— են ականջք իմ, my ears ring or tingle.

չ. ն.

ψιθυρίζω mussito, susrro. Շչունջս առնել. շչելով խօսել. քրթմնջել. տրտնջել. հծծել. քըսփըսալ, փըսփըսալ, քթին տակէն մըռըլտալ.

Ետես դաւիթ, եթէ շշնջեն ծառայք նորա։ Զինէն շշնջէին ամենայն թշնամիք իմ։ Որ շշնջեն զանիրաւս, ոչ ծածկեսցի։ Մատուցեալ շրշնջէ առ անշնչին. (՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Բ. 19։ Սղ. ՟Խ. 8։ Իմ. ՟Ա. 8։ ՟Ժ՟Գ. 17։)

Ոչ համարձակիւր ընդ ընկերի իւրում շրշընջել շրթամբք անդամ (ղքէն). (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)

Այնչափ եղեւ լռութիւն, մինչեւ ոչ շշնջել ամենեւին ումեք. (Ճ. ՟Ժ.։)

շուն զայնոսիկ ասէ, որք վայրապար ընդդէմ տեառն իւրեանց շշնջեն. (Ոսկ. խչ. (յն. կատաղիլ)։)

Շշնջեցին զխրատ քո, այսինքն խռովեցան վասն խիստ խրատուն քո. (Գէ. ես. յԵփրեմէ.։)