adj.

sarcophagus, carnivorous;
voracious.

adj.

σαρκοφάγος, σαρκοβόρος carnivorus, carnibus nutritus. կերող զչտղիղ. գիշակեր. մսակէր. մարմնակեր. Հում միս սռտող. լաղեխօր.

Կենդանեաց կէսք խոտակերք, եւ այլք շաղղակերք. (Առ որս. ՟Ե։)

Իբրեւ զգազանս շաղղակերս եւ արիւնարբուս։ Ի գազանաց շաղղակեարց։ Ի վայրագ շամբշեալ շաղղակերաց. (Եղիշ. ՟Ը։ Սարկ. աղ.։ Յհ. կթ.։)

Խորտակեաց զնորա զչաղղակեր ատամունսն. (Ոսկ. աւետար.։ եւ Սեբեր. ՟Ժ՟Զ։)

Ի վերայթռչին շաղակերքն (հաւք) յօշեցելոց կենդանեաց։ Լինի կերակուր շանց, եւ շաղղակեր թռչնոց։ Այսպէս եւ շաղղակերք, եւ գազանական հաւք, եւ չորքոտանիք բոլոր. (Փիլ. լին.։ Պիտ.։ Մագ. ՟Ծ՟Ե։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Շաղղակերութիւն, ութեան

Voir tout