conjunction, connection, concatenation.
ՇԱՂԿԱՊՈՒԹԻՒՆ ՇԱՂԿԱՊՈՒՄՆ. σύνδεσις colligatio, conjunctio, nexus. Շաղկապիլն. զօդումն. միաւորութիւն.
բոլորւթիւնք, մասունք, շաղկապութիւնք մասանցն։ Զհոդւոյ եւ զմարմնոյ շաղկապութիւն շարունակէ. (Դիոն. ածայ.։)
Էիցս բարեկարգ շաղկապութիւնս բովանդակ. (Մաքս. ի դիոն.։)
Հոգեկան սիրոյն շաղկապութեամբ. (Նանայ.։)
Շաղկապութիւն գթոյ ի ձեռն խնամութեան. (Զքր. կթ.։)
Շաղկապութեամբ բերելով՝ ընթացն դտանիցի. (Շիր.։)
Անդծելիս եւ անչորթելիս շաղկապութիւն. (Մագ. ՟Լ։)
Շաղկապութեամբ կապեալ են առ իրեարս. (Լմբ. պտրգ.։)
Մտցէ ձայնդ այդ Աստուածարեալ ընդ պատուաստ յօդիցս շաղկապութեան։ Յարմատոյն Դաւթի ընծիւղեալ մարմնով՝ անճառ շաղկապմամբ յանեղ ածուիդ. (Նար. ՟Ղ՟Բ. եւ ՟Լ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շաղկապումն | շաղկապմունք |
| accusatif | շաղկապումն | շաղկապմունս |
| génitif | շաղկապման | շաղկապմանց |
| locatif | շաղկապման | շաղկապմունս |
| datif | շաղկապման | շաղկապմանց |
| ablatif | շաղկապմանէ | շաղկապմանց |
| instrumental | շաղկապմամբ | շաղկապմամբք |