pugilism, boxing match;
cf. Մրցումն.
cf. ՄՐՑՈՒՄՆ. πυγμή pugilatus. որ եւ ԲՌՆԱՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆ.
Կրթեալ իցէ մրցանօք. (Պղատ. օրին. ՟Է։)
Իբրեւ ի մրցանաց (կամ մրցմանաց) ի տեղ դնէ զպատասխանիս. (Իսիւք.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մրցանք | |
accusatif | մրցանս | |
génitif | մրցանաց | |
locatif | մրցանս | |
datif | մրցանաց | |
ablatif | մրցանաց | |
instrumental | մրցանաւք |