s.

martyrdom.

s.

ՄԱՐՏԻՐՈՍՈՒԹԻՒՆ կամ ՄԱՐՏԻՒՐՈՍՈՒԹԻՒՆ. μαρτύριον martyrium. Մարտիրոսն լինել. մարտիրոսանալն. խոստովանութիւն եւ վկայութիւն ճշմարտութեան. նահատակութիւն.

Զի եւ մարտիրոսութիւնն ինքն դիտէ մրկտութիւն անուանիլ. (Կոչ. ՟Գ։)

Առնեն տօն մարտիրոսութեան նորա Նախ. (թղթ. պաւղ.։)

Գրեցաւ անուն մարտիրոսութեան քո յոսկի տախտակս. (Գիւտ թղթ. առ վաչէ։)

Գոհացի՛ր զաստուծոյ (ի վիշտս) եւ տո՛ւր փառս, եւ այն մարտիրոսութեան պսակ բերէ քեզ. (Ոսկ. ՟ա. թես.։)

Մեռանիլ ի վերայ ուխտի սրբոյ՝ վիճակ է մարտիրոսութեան. (Փարպ.։)

Գրիգոր զառաքելութեան մերոյ աշխարհիս եւ զքահանայութեան հանդերձ մարտիրոսութեամբ վարժելով. (Խոր. ՟Բ. 76։)

Հիւսեցին պսակս անթառամս յոգնակորով մարտիւրոսութեամբ. (Ճ. ՟Ա.։)

Զվճիռ մարտիրոսութեանն սրով ընկալաւ. (Ասող. ՟Բ. 4։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մարտիրոսութիւն մարտիրոսութիւնք
accusatif մարտիրոսութիւն մարտիրոսութիւնս
génitif մարտիրոսութեան մարտիրոսութեանց
locatif մարտիրոսութեան մարտիրոսութիւնս
datif մարտիրոսութեան մարտիրոսութեանց
ablatif մարտիրոսութենէ մարտիրոսութեանց
instrumental մարտիրոսութեամբ մարտիրոսութեամբք