adj.

famous, renowned, celebrated, far-famed.

adj.

εὑκλεής, ἑπίσημος, περιβόητος celebris, insignis, illustris, pervulgatus, decantatus. Որ ոք կամ որ ինչ ունի զհռչակ անուան կամ գովութեան. հռչակեալ. հռչակելի. մեծահբամաւ. անուանի. երեւելի. ականաւոր. նշանաւոր. հոյակապ.

Հռչակաւոր եւ երեւելի լինէր կամ էր այրն։ Հռչակաւորն ի մարգարէս եսայիաս։ Մեծի եւ հռչակաւոր վկայի։ Հռչակաւոր անուանն. (Արծր.։ Սարգ.։ Նախ. ես.։ ՃՃ.։)

Քաջուսումնութեամբ հռչակաւորաց. (Սարկ. քհ.։)

Տաճար հռչակաւոր։ Տաճարն այն մեծ եւ հռչակաւոր։ Հռչակաւոր անուն։ Հռչակաւորն երկրի տեսարան. (Խոր. ՟Գ. 35։ Ածաբ. մակաբ.։ Նար. ՟Ծ՟Ա։)

Պահապանեացն հռչակաւոր եւ ազգական արարեալ զաստուածագործ յարութիւնն. (Ագաթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հռչակաւոր հռչակաւորք
accusatif հռչակաւոր հռչակաւորս
génitif հռչակաւորի հռչակաւորաց
locatif հռչակաւորի հռչակաւորս
datif հռչակաւորի հռչակաւորաց
ablatif հռչակաւորէ հռչակաւորաց
instrumental հռչակաւորաւ հռչակաւորաւք