adj.

shedding, pouring out;
scattering, spreading;
dispersing;

s.

winnowing-fan.

adj.

λικμάων, λικμόμενος ventilans, dispergens. Հոսօղ. որ հոսէ կամ ցնդէ.

Զհոսիչս ծխոյն շարաւոյ. (Իմ. ՟Ժ՟Ա. 19։)

Հողմն՝ հողոց հոսիչ եւ ցրուիչ. (Բրսղ. մրկ.։)

s.

ՀՈՍԻՉ. գ. λικμός ventilabrum, vannus. Հեծանոց. գործի հոսելոյ. հոսելի.

Հոսի հոսչաւ, եւ մի՛ անկցի մանրուած նորա յերկիր. (Ամովս. ՟Թ. 9։)

Տապարաւ բանին, հոսչաւ արդար դատաստանին. (Երզն. լս.։)

Որոշումն հոսողին՝ երկրորդ գալուստն քրիստոսի. հոսիչն՝ յանդիմանութիւնն. Եփր. աւետար.։ Ի նոյն միտս ասի եւ Հոսող՝ որպէս հոսիչ, այսինքն հեծանոց.

Յուշ առնէ զկալոյ եւ զհոսողին զընտրութիւն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 7։)